İktidar gücünün ve imkanlarının sınırsızca
kullanılmasıyla referandumdan kıl payı “Evet” çıktı…
TEK ADAMLIK YETKİLERİNE GÜVEMEYİN, EMEKÇİ KARŞITI POLİTİKALARA BAŞVURDUĞUNUZDA KARŞINIZDA MİLYONLARI BULURSUNUZ!

Anayasa değişikliği ile ilgili referandum sona erdi. Kesin olmayan sonuçlara bakılırsa yüzde 51 civarında Evet, yüzde 49 civarında da bir Hayır oyu var. Bu arada ülkenin en büyük üç büyükşehrinde Hayır oyları üstünlük sağladı.
Böylelikle referanduma sunulan ve Cumhurbaşkanı’na tek adam yetkileri veren değişiklik onaylanmış oldu.
Referandum oylaması sırasında YSK’nın mühürsüz pusulaların da dışarıdan getirildiği kanıtlanmadığı müddetçe geçerli olacağı yönünde skandal karar ile birlikte, referanduma hile karıştırıldığı yönünde pek çok iddia var.
Bu iddialar bir yana öte yandan şurası açıktır ki, referandum süreci eşit koşullarda gerçekleşmedi. AKP iktidarı tüm iktidar gücünü ve imkanlarını hiçbir yasal sınır dahi gözetmeden tepe tepe kullandığı bir seçim kampanyası yürüttü.
Neresinden bakarsanız bakın böylesine tek taraflı, böylesine adaletsiz bir seçimden bu sonucun çıkması çok da şaşırtıcı olmadığı gibi aslında AKP adına pek öyle iç açıcı da değil. Devlet ve medya gücünün bu denli kaba ve ölçüsüz kullanılmasının sonucu ancak kıl payı bir üstünlük oldu. Bu nedenle elde edilen bu sonuca AKP adına “zafer” demek mümkün değil. Ancak şurası açık ki, referandum sürecini böylesine sınır tanımadan manüpüle edenler yarın tek adamlık yetkileriyle kim bilir neler yapar!
Öte yandan ortaya çıkan sonuç bir anayasa değişikliği için, onun meşruluğu için hiç de yeterli değildir. Çünkü “anayasalar” bir yerde “toplum sözleşmeleri”dir. İçeriği ne olursa olsun toplumun ezici çoğunluğunun bir şekilde sağlanmış onayı ile uygulama gücü kazanırlar. Oysa burada toplumun neredeyse yüzde 50’si mevcut anayasa değişikliğine, bu değişiklik ile ortaya çıkacak tek adam yönetimine hayır demiştir.
Ama göründüğü gibi bu değişikliği ne yapıp edip geçirenlerin bu umurunda değidir. Onlar için şaibe ve adaletsizlik bulaşmış yüzde 1’lik bir çoğunluk yetiyor. Nasıl olsa değişiklikle gelecek olan tek adam yönetimi-diktası ile hukuk mumuk bir anlam ifade etmeyecek.
Kuşkusuz bu gidişatın, ortaya çıkan bu yönetim sistemindeki değişikliğin bedelini sadece yüzde 50 değil, toplumun yüzde 90’ını oluşturan işçi ve emekçi çoğunluğu ödeyecek.
Çünkü böylelikle artık olağanüstü bir rejimle tüm ipleri ellerine alanlar, sermaye ve emperyalizmin hizmetinde hiçbir engel ve itiraz tanımayacaklar. Olası krizlerin bedeli, savaşların faturası milyonlara ödettirilecektir.
Ancak şurası açıktır ki, kurulacak tek adam merkezli rejim referandumun sonucuyla tescillendiği gibi toplum nezdinde bir ayağı çukurdadır. Mutlaka işçi ve emekçi karşıtı politikalar, kıyım ve yıkım programlarını, savaş politikalarını uygulamak istediklerinde ellerindeki yetki ne olursa olsun toplumun yüzde 49’unu değil, yüzde 80’nini bulacaklardır.
Bu nedenle biz işçiler her halükarda kendi ortak çıkarlarımız doğrultusunda birleşmeli, birliğimizi güçlendirmeli, sınıfımıza yönelik muhtemel hak gasplarına karşı hazırlık yapmalı ve mücadeleyi daha fazla önemsemeliyiz.